✍🏻 حاج عبدالرحیم سوارنژاد
پنجم تیر چه روزی است؟
یادش به خیر سالها پیش همایشی با اهتمام امام جمعه وقت مرحوم حجت‌الاسلام سید محمدحسن آل‌سیدغفور بسیار آبرومندانه و با کیفیت با حضور اساتید دانشگاه و صاحب نظران و مدیران و شوشتریهای سراسر کشور بنام توسعه شوشتر برگزار گردید که آثارو برکات خوبی داشت و توانست ظرفیتهای این شهر را در سطح ملی معرفی کند و سرمایه‌گذاران را برای سرمایه‌گذاری ترغیب و تشویق نماید، بعد از آن نیز سمینار بزرگداشت علامه شیخ‌شوشتری با حضور شخصیتها و اساتید صاحب نام در شوشتر برپا شد که مرحوم علامه علی دوانی(ره) بارها از این برنامه به نیکی یاد کرد، در این همایش‌ها تصمیماتی مناسب اتخاذ گردید اما به دلیل تغییر مدیران متاسفانه بر روی کاغذهای خروجی سمینارها به موزه سپرده شدند! در آن زمان اعتباری خاص به این برنامه ها اختصاص داده نشد فقط هماهنگ نمودن ادارات و مشارکت جدی مردم و پیگیری نماینده مجلس و فرماندار و پشتیبانی و لجستیک مدیریت کشت و صنعت کارون موجب اجرای مطلوب برنامه بود. مهمانان و مدعوین در مهمانسرای شرکت کشت و صنعت کارون -که با هتل‌های پنج ستاره مطابقت داشت- اسکان داده شدند و بالاخره این برنامه‌ها در تاریخ مدیریت اجرایی شهرستان و گزارش عملکرد نماینده وقت ثبت و ضبط گردیدند و در حافظه مردم ماندگار شدند و تردد اندیشمندان و متفکران و خرد جمعی موجب باور نمودن شوشتر در سطح ملی گردید،
ره‌آورد این همایش‌ها در پنجم تیرماه ۱۳۸۸ خود را نشان داد که از اجلاس یونسکو در سویل اسپانیا خبر رسید که کمیته میراث‌جهانی با ثبت اثر منحصر به فرد نظام‌آبی‌تاریخی‌شوشتر موافقت نموده است. همان مجموعه بی نظیری که با نام سازه‌های‌آبی‌شوشتر شناخته می‌شوند و در فاصله دوران‌های هخامنشی تا ساسانی ساخته شده‌اند. امروزه پس از سالها داستان برگزاری جشن سالروز ثبت جهانی سازه های آبی شوشتر داستان عجیب و غریبی شده‌است، معمایی پیچیده در پیش روی مردمی نجیب و هوشیار که در نگاه جزیره‌ای مدیران علایق و افتخاراتشان گم شده‌اند. مردمی صبور و با تدبیر که مردانه با تحمل ناملایمات و سختیها و نبرد با موانع توانستند با خلق آثار در فرداسازی و فرداپردازی ایران بستری مطمئن برای نسل پیش رو فراهم آورند و در نفی هر سلطه و ستیز علیه هویت دینی و ملی عالمانه ایستادند همانان که امروز نبوغ و هوشیاری پدرانشان را در ایجاد ابنیه و معماری و مهندسی، جهان می‌ستاید.
در این فرصت اثر بخش تاریخی که بی‌تفاوتی و فقدان نگاه عالمانه منجر به سکوت در مورد جشن ثبت جهانی سازه های‌آبی شده‌است و مجال دوباره نمی‌یابند تا نبوغ خویش را به تماشا بگذارند و خودباوری و عزتمندی را به منصه‌ظهور برسانند و توسعه مقوله گردشگری را رقم بزنند!!
ای مدیران عزیز ، شیرینی و حلاوت این ستایش جهانی را بر ذائقه‌هاتلخ ننمایید و با تکریم و تعظیم و بزرگداشت این روز که قدرشناسی از پیشینیان و تورق افتخارآمیز تاریخ است مگذارید به یک بغض فروخورده در گلوی اهالی تبدیل گردد. جشن سازه‌های آبی جشن عیان کردن رازهای خفته و پر شکوه عشق‌ورزی به هویت تاریخی و موتور محرکه نسل پیش روی این دیار است و با این شکوه و نور افشانی گریز یا انزوای هویت ستیزان بی‌هنر را خواهیم دید. جشن بارش باران شکوفایی تاریخ بر زمین شهر و رویش شکوفه های خردمندی و دانایی است، جشن محک‌خوردن و توانمندی مدیران در نوع تعامل با مردم و میراث آنان است، جشن شکوفایی اندیشه مهر ورزی و انسان‌مداری و قدرشناسی است، جشن مهندسی فردا از دیروز است، جشن صلابت و اقتدار و هوشمندی ایران و ایرانی است، جشن شوشتر است، کهن شهری که همنوا با کارون سرود می‌خواند و باید شوشتر را در بندهای اشعار همخوانی سرودش با رود شناخت، اگر این شناخت حاصل گردید همه اقدامات برای برگزاری جشن فراهم خواهد آمد و نکته بروز مشکلات در عدم شناخت شوشتر است!
کار را به مردم بسپارید تا خودشان تصمیم بگیرند،
همانهایی که آب را از دل سنگ عبور دادند و آبشارها را توفنده نمودند، آنها شرایط کرونایی را درک می‌کنند و با رعایت پروتکلهای‌های بهداشتی، تحسین جهان از صلابت و عظمت تاریخی سازه های‌آبی را به نمایش خواهند گذاشت و صدای چکامه آن را بازهم جهان خواهد شنید،
فقط مدیران به تماشا بیایند،
از جوانان بپرسید؛
راستی پنجم تیر چه روزی است ؟
